Cor Stoops is 77 jaar en voorlopig nog lang niet klaar met werken — Duic krant
De 77-jarige Cor Stoops stopt, als het aan hem ligt, voorlopig nog niet met werken. De Utrechter besloot om na zijn vervroegde pensioen het werk weer op te pakken en helpt verschillende organisaties met de uitvoering van technische werkzaamheden. Stoops werkt nu gemiddeld twee dagen per week als een van de KlusHeeren, een bedrijf dat gepassioneerde technici of gepensioneerden met ‘twee rechterhanden’ koppelt aan opdrachtgevers. “Als ik ‘s ochtends binnenkom op werk, hoor ik: ‘Hé Cor, kopje koffie?’ Die binding en het sociale contact vind ik heel leuk.”
Stoops is geboren en getogen in Utrecht. Hij was 14 jaar toen hij begon met werken in de grafische industrie. Daarnaast zat hij één dag per week op de grafische school in Utrecht. Op achttienjarige leeftijd behaalde Stoops zijn diploma, maar toen dacht hij: ‘Ik wil wat anders doen.’ Hij volgde verschillende vervolgopleidingen in de avonduren en op zaterdag, zoals reprofotografie, de patroonsopleiding en grafisch ontwerpen.
Stoops ging op zoek naar een nieuwe baan en kwam terecht bij een energiebedrijf. Nog geen jaar later werd hij daar chef van de drukkerij-afdeling. Stoops wilde de drukkerij groter maken en verbeteren. Hij werd dan ook ‘hoofd drukwerkvoorbereider’ en tevens ontwerper van alle drukwerken en het personeelsblad. Hij bleef zo’n dertig jaar werken voor het bedrijf, totdat het ging fuseren met een ander energiebedrijf. De drukkerij-afdeling zou hierdoor op de schop gaan, waardoor het werk van Stoops kwam te vervallen. Desondanks wilde het energiebedrijf dat Stoops voor hen bleef werken. “Ik heb nooit tegen mijn zin in gewerkt. Ik had leuke collega’s en zat daar op mijn plek. Totdat mijn functie kwam te vervallen. Ik moest daardoor verplicht andere werkzaamheden uitvoeren, maar die pasten helemaal niet bij mij”, aldus Stoops. Enkele maanden later kon de 56-jarige Stoops met een goede regeling uit dienst. Toen begon zijn vervroegde pensioen.
"Door de leuke contacten met mensen en de problemen die ik voor hen kan oplossen, ga ik iedere keer weer met een voldaan gevoel naar huis”
Verschillende werkzaamheden
Stilzitten zat er voor Stoops echter niet in: “Ik was altijd veel aan het werk. Het voelde voor mij niet goed om op die leeftijd zeven dagen per week thuis te zitten.” Stoops is dan ook voor tal van bedrijven aan de slag gegaan; van vrijwilligerswerk voor ouderen tot het inrichten van bouwwinkels en van het monteren van kasten tot het schilderen van huizen. Even later kwam KlusHeeren op zijn pad, een onderhouds- en klusbedrijf dat ruim honderd gepensioneerde vakmannen en klussers koppelt aan opdrachtgevers. Stoops: “Ik raakte in contact met KlusHeeren. Ik vertelde wat ik wel en niet kon; dat ik wel handig ben, maar geen ‘Bob de Bouwer’. Er werd goed naar mijn wensen geluisterd. KlusHeeren zou kijken welke klussen bij mij zouden passen. Ook kon ik zelf aangeven hoeveel uur per week ik wilde werken.” Stoops werd gekoppeld aan verschillende opdrachtgevers, zoals softwarebedrijf Keylane, vastgoedbedrijf Bemana en horecawerkgever Vermaat. Daar voert hij, tot op de dag van vandaag, verschillende werkzaamheden uit, zoals het ophangen van schilderijen, het monteren van een nieuwe kraan of het aanleggen van een stopcontact. “Het sociale aspect is voor mij heel belangrijk. Door de leuke contacten met mensen en de problemen die ik voor hen kan oplossen, ga ik iedere keer weer met een voldaan gevoel naar huis.”
Stoppen met werken
Stoops voelt zich nog geen ‘gepensioneerde’. “Ik ben volgens de regels officieel gepensioneerd, maar zo voelt het niet. Ik noem het werk dat ik nu doe eigenlijk ‘werk’ tussen haakjes. Voor het geld doe ik het ook niet, ik wil gewoon bezig zijn.” Ook Stoops’ vrouw en zijn twee kinderen weten dat hij niet stil kan zitten, dus hem tegenhouden doen ze niet. Maar volgens hen mag het af en toe wel wat minder. “Mijn kinderen vinden dat ik vaker ‘nee’ moet durven zeggen tegen klusjes. Ook mijn vrouw zegt wel eens: ‘Doe eens wat rustiger aan’. Zij is weleens bang voor de zwaardere werkzaamheden die ik uitvoer. Eigenlijk heeft ze liever dat ik de hele dag biljart”, lacht Stoops. “Als ik niet meer kan en wil, dan ga ik bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen in het ziekenhuis. Er zijn nog genoeg andere opties.”
Als het aan Stoops zelf ligt, zit stoppen met werken er voorlopig nog niet in. “Ik ben nu 77 jaar. Als mijn gezondheid me niet in de steek laat, ga ik in ieder geval door met dit werk tot ik 80 jaar ben. Dat is voor nu de ‘streefdatum’. Ik werk gemiddeld twee dagen per week, vaak niet langer dan vier uur per dag. Maar je weet het nooit, misschien ga ik uiteindelijk wel door tot mijn 82e.”